Wspólnota Św. Charbela

Wierni, którzy tworzą tę grupę modlitewną stanowią wspólnotę dzieci duchowych św. Charbela, której głównym charyzmatem jest modlitwa za osoby chore i cierpiące, a także dziękczynienie za to, co św. Charbel czyni w sercach tych, za których wspólnota się wstawia.

Każdego 7-go dnia miesiąca w naszej parafii odbywa się nabożeństwo ku czci Św. Charbela. W podniosłej atmosferze, w obecności Jezusa Chrystusa Eucharystycznego wsłuchujemy się w świadectwa o uzdrowieniach za przyczyną Świętego, modlimy się na różańcu, przyjmujemy namaszczenie olejem Św. Charbela i indywidualne błogosławieństwo NS.

Częścią tej wspólnoty jest też zespół, który ubogaca swoim śpiewem Mszę świętą i nabożeństwo, angażując jednocześnie wszystkich członków.

 

Święty Charbel był maronickim duchownym, mnichem i pustelnikiem. Urodził się i żył w Libanie w latach 1828-1898. Poprzez świadectwo swojego życia i pośmiertne cuda dokonane za jego wstawiennictwem został uznany przez Kościół katolicki za Świętego. Jego grób jest miejscem pielgrzymek, a modlitwy za jego wstawiennictwem kierowane są do Boga w rozmaitych intencjach, zwłaszcza jednak w intencji uzdrowień.

 

Najważniejsze wydarzenia w życiu św. Charbela:

8 maja 1828 – W wiosce Beqaakafra, leżącej na północ od Bejrutu przychodzi na świat Youssef Antoun Makhlouf.
16 maja 1828 – Przyniesiony do chrztu otrzymuje imię Youssef.
1851 – Wstępuje do nowicjatu w Maifug, przyjmując imię Charbel.
1852 – Przenosi się do klasztoru św. Marona w Annaya.
1 listopada 1853 – Składa pierwsze śluby zakonne.
1853 – 1859 – Odbywa studia teologiczne w klasztorze św. Cypriana w Kfifane.
23 lipca 1859 – W Patriarchacie Zakonu Maronitów w Bkerke, przyjmuje święcenia kapłańskie.
1859 – 1875 – Żyje w klasztorze w Annaya, oddając się pracy i modlitwie. Tu po raz pierwszy ujawniają się jego nadprzyrodzone dary.
15 lutego 1875 – Przenosi się do Eremu św. Piotra i Pawła, gdzie pozostanie przez 23 lata, aż do swojej śmierci.
24 grudnia 1898 – W następstwie udaru, umiera w pustelni.
1899 – Pierwsze otwarcie grobu. Ciało o. Charbela nie rozkłada się i wydziela cudowny olej.
1925 – Rozpoczęcie procesu kanonizacyjnego.
1927 – Drugie otwarcie grobu.
1950 – Trzecie otwarcie grobu. Ekspertyzy lekarskie nienaruszonego ciała o. Charbela. Wystawienie na widok publiczny.
5 grudnia 1965 – Paweł VI ogłasza o. Charbela – Błogosławionym.
9 października 1977 – Kanonizacja bł. o. Charbela

 

Modlitwa do św. Charbela o potrzebną łaskę

Święty Ojcze Charbelu, który wyrzekłeś się przyjemności światowych i żyłeś w pokorze i ukryciu w samotności eremu, a teraz przebywasz w chwale Nieba – wstawiaj się za mną.

Rozjaśnij mój umysł i serce, utwierdź wiarę i wzmocnij wolę. Rozpal miłość Boga i bliźniego. Pomagaj w wyborze dobra i w unikaniu zła. Broń przed wrogami widzialnymi i niewidzialnymi oraz wspomagaj w codzienności.

Za Twoim wstawiennictwem wielu ludzi otrzymało od Boga dar uzdrowienia duszy i ciała, rozwiązania problemów w sytuacjach po ludzku beznadziejnych. Wejrzyj na mnie z miłością, a jeżeli będzie to zgodne z wolą Bożą, uproś u Boga łaskę, o którą pokornie proszę, a przede wszystkim pomagaj iść codziennie drogą świętości do życia wiecznego. Amen.